Filmy palenie papierosa, masturbacja, narkotyk

Film opowiada o życiu małej żydowskiej grupy gangsterów żyjących w Nowym Jorku i obejmujących ponad czterdzieści lat ich przestępczej działalności. Niepowodzenia, zawody miłosne, handel narkotykami i prohibicja – to ich codzienne życie. Z jednej strony mechanizm działania wielkiego biznesu, przemoc i krew, z drugiej zaś ich normalne pozaprzestępcze funkcjonowanie w rodzinie oraz smutna nostalgia o zmarnowanych życiorysach i wiecznie nieosiągniętej miłości…

Historia czwórki młodych chłopaków, żyjących gdzieś w Nowym Jorku. Początkowo najważniejsza jest dla nich koszykówka, ale z czasem próbują coraz to nowszych, ciekawszych rzeczy. Tak właśnie wpadają w nałóg. Z którego ciężko jest się wyzwolić. A nie mając kasy na prochy, dokonują coraz poważniejszych przestępstw. Marnując życie sobie i swoim rodzinom.

Groźny przestępca, Frank White (Christopher Walken), po długoletnim pobycie w więzieniu postanawia odzyskać wpływy. Buńczucznie zapowiada przejęcie kontroli nad całym handlem narkotykami w Nowym Jorku, grożąc usunięciem każdego, kto stanie mu na drodze. Wraz ze swym murzyńskim gangiem stopniowo eliminuje kolejnych przeciwników zręcznie wymykając się policji. Wspomagając finansowo podupadający szpital dziecięcy zjednuje sobie przychylność biedniejszej części społeczeństwa, a lokalna prasa bulwarowa kreuje go wręcz na bohatera. Na drodze do zdobycia pełni władzy staje jednak równie nieustępliwy detektyw Bishop.

Obraz ukazuje historię kobiecej kapeli rockowej The Runaways. Grupa powstała z inicjatywy perkusistki Sandy West i gitarzystek Joan Jett oraz Lity Ford w roku 1975. Wokalistką została Currie. Wkrótce muzykalnymi dziewczętami zainteresował się menedżer Kim Fowley, który wylansował zespół bazując na niezwykłym jak na owe czasu wizerunku rockmanek odzianych w bieliznę i skórę. W krótkiej lecz burzliwej karierze panie z The Runaways doczekały się przebojów takich, jak "Cherry Bomb", "Queens of Noise" czy "Born to Be Bad". Zespół zakończył działalność w roku 1979. Cheri Currie dołączyła do zespołu gdy miała zaledwie 15 lat - tyle samo, co dziś Dakota Fanning. Wokalistka eksperymentowała z narkotykami i nie stroniła od zakrapianych imprez.

Luke Shapiro właśnie kończy liceum. Czekają go ostatnie wakacje przed pójściem na studia. Luke jest dealerem narkotyków. Dr Jeff Squires jest jego psychologiem i klientem. Podczas swoich długich rozmów starają się dociec, jaki jest sens życia i co jest w nim najważniejsze. W między czasie, Luke zakocha się, a Jeff będzie się musiał uporać z kryzysem małżeńskim.

Autor bestsellerowych poradników dr Stafford Weiss jest szanowanym nestorem hollywoodzkiej dynastii. Choć zbił fortunę na doradzaniu innym, nie do końca radzi sobie z sytuacją we własnym domu. Jego żona Cristina (Olivia Williams) większość czasu poświęca karierze ich 13-letniego syna Benjiego od kilku lat mającego poważane problemy z narkotykami. Ich dorastająca córka Agatha (Mia Wasikowska), u której lekarze zdiagnozowali piromanię, zaprzyjaźnia się z Jeromem (Robert Pattinson) – młodym szoferem, któremu marzy się aktorska kariera. Czy przepustką do niej będzie romans z pacjentką Stafforda, aktorką Havaną Segrand (Julianne Moore), która od lat nie potrafi poradzić sobie ze sławą swojej zmarłej matki?

Nick ma 16 lat i wszystkie problem typowe dla tego wieku. Albo nawet więcej – nie każdy nastolatek mieszka bowiem w starej przyczepie z porąbanymi (delikatnie mówiąc) rodzicami na granicy rozwodu. Kiedy Nick poznaje Sheeni, jego życie komplikuje się jeszcze bardziej... Dziewczyna jest uosobieniem jego marzeń i pragnień. To z nią Nick chciałby stracić dziewictwo. Jest tylko kilka drobnych problemów do pokonania: Sheeni mieszka daleko, ma chłopaka oraz bardzo religijnych rodziców, którzy starają się trzymać ją z dala od wszelkich pokus. Nick nie radzi sobie z tymi przeciwnościami - aż do chwili, kiedy nagle pojawia się jego demoniczne alter ego, szepczące mu do ucha rady, których żaden grzeczny chłopiec słuchać nie powinien…

Film jednego z najciekawszych reżyserów współczesnego kina Darrena Aronofsky’ego, twórcy Źródła, Requiem dla snu i Pi, otwierający tegoroczny festiwal w Wenecji. Fascynujący wizualnie, zaskakujący niekonwencjonalnymi rozwiązaniami thriller o zaciętej rywalizacji dwóch tancerek baletowych, z których każda zdaje się skrywać mroczną tajemnicę.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Ross jest uzależniony od metamofetaminy. Jedzie więc do swojego dilera, Spider Mike'a po działkę. Na miejscu okazuje się, że Mike zgubił prochy i nie może pomóc Rossowi. Chłopak nie poddaje się jednak, ponieważ u Spidera siedzi Nikki, dziewczyna Kucharza, największego producenta prochów w mieście. Postanawia więc podwieźć dziewczynę do domu, w zamian za działkę. To błahe, zdawało by się, wydarzenie pociągnie za sobą lawinę wypadków, których nie da się zatrzymać.