Filmy deszcz, śpiewanie

Inu-Oh od urodzenia wygląda inaczej niż wszyscy. Rodzice zakrywają każdy centymetr jego ciała ubraniami, a twarz maską. Pewnego dnia Inu-Oh spotyka niewidomego chłopca o imieniu Tomona, który gra na biwie. Gdy Tomona zaczyna śpiewać i grać, Inu-Oh ze zdumieniem odkrywa, że ma w sobie niezwykły talent do tańca. I tak powstaje nierozłączny duet. Tomona i Inu-Oh zaczynają dzielić się swoimi talentami z publicznością. Ich występy szybko zyskują rozgłos i przyciągają tłumy. Tylko dlaczego tak naprawdę Tomona jest niewidomy, a Inu-Oh urodził się z takim wyglądem? Opowieść o legendarnym artyście z XIV-wiecznej Japonii, który przeciwstawił się losowi, by wykuć własne przeznaczenie.

Rozgrywająca się wśród grupki 30-latków opowieść, która chwyta ich w momencie pierwszego życiowego kryzysu. Nagła choroba i widmo śmierci uświadamia wszystkim własną śmiertelność i kruchość. Bezpośrednią inspiracją dla filmu były doświadczenia samego Assayasa, który mierzył się z odejściem swoich przyjaciół, ofiar AIDS. Akcja rozgrywa się w środowisku ludzi związanych ze sztuką i literaturą - pisarzy, wydawców, projektantów mody. A jednym z ważniejszych rekwizytów jest praca Josepha Beuysa. Podzielony na sześć rozdziałów i prowadzony charakterystycznymi brzmieniami gitary Alego Farka Touré’go "Koniec sierpnia, początek września" wprowadza nas w aurę wczesnej jesieni. Chodzi oczywiście nie tyle o porę roku, ile porę życia, kiedy nieodwracalnie zatrzaskują się wrota młodości, nadchodzi czas pierwszych rozliczeń, rozczarowań, rozstań.

Historia osadzona we wczesnych latach 1900 opowiada o życiowych zmaganiach Afroamerykanki mieszkającej na południu. Jest to odważne, nowe podejście do ukochanego klasyka autorstwa Alice Walker.

Will jest leniwym oraz zbyt pewnym siebie facetem. Nie robi nic, a utrzymuje się z dochodów, jakie przyniósł jego dziadkowi światowy hit na rynku muzycznym. Zatem Will nie ma powodów do zmartwień, bez przerwy umawia się na randki z innymi kobietami. Pewnego dnia spotyka się z bardziej wartościową oraz dojrzałą kobietą niż się spodziewał. Randka w parku z dzieckiem jej najlepszej przyjaciółki jest dla Willa krępująca, choć chłopiec wydaje mu się bardzo interesujący... z wzajemnością. Kiedy między dorosłymi nic nie wychodzi - mężczyzna nie przejmuje się tym zbytnio, gdyż panienek mu nie brak. Chłopiec z parku o imieniu Marcus, o którym Will zdążył już zapomnieć dzwoni, w celu zapoznania go ze swoją mamą, która wiedzie smutne życie, jest zbyt wrażliwa, miewa myśli samobójcze i zalicza się do grona hipisów. Will oczywiście odmawia, lecz Marcus na siłę chcąc uszczęśliwić mamę i dowiedzieć się czegoś więcej o mężczyźnie, zaczyna go szantażować. W ten sposób rozpoczyna się wielka przyjaźń nieznająca granic wieku, której nikt się nie spodziewał, a obróci ona ich oba światy o 180 stopni...

To historia Lolity Cassard, dwudziestolatki, która jest wściekła na cały świat, ponieważ nie wygląda jak dziewczyny z pism kolorowych, ani jak jej szczupła macocha. Tak strasznie chciałaby być piękna, przynajmniej w oczach swego ojca; pragnie skłonić go, żeby w ogóle chociaż na nią spojrzał. Jest to również historia mężczyzny, Etienne'a Cassarda, który nie za bardzo ogląda się na innych, ponieważ zbyt wiele czasu zajmuje mu przyglądanie się sobie - czuje, że się starzeje, wie także, co to znaczy być niekochanym, a obecną pozycję musiał sobie wywalczyć.[...] To historia ludzi, którzy wiedzą doskonale, co zrobiliby na czyimś miejscu, ale niezbyt dobrze radzą sobie na własnym.

Gilda (Rita Hayworth) jest piękną młoda kobietą, która żeni się z właścicielem kasyna Ballin Mundson (George Macready) dla jego pieniędzy. Ballin traktuje ją jak przedmiot, za który zapłacił i jest jego własnością. Nie podejrzewa nawet, że Gildę i Johnnego (Glenn Ford) łączyło w przeszłości coś co pozostawiło w ich sercach głębokie rany. Głęboko ukryte uczucia dochodzą znów do głosu tyle tylko, że teraz są motorem do zemsty dawnych kochanków.

Film na podstawie powieści W. Somerseta Maughama pt. "The Painted Veil". Opowiada historię lekarza i jego niewiernej żony, Kitty, którzy w latach 20-stych XX wieku przeprowadzają się do odległej chińskiej wsi, aby walczyć z epidemią cholery. Kitty przeżywa tam duchowe przebudzenie i ponownie zakochuje się w swoim mężu widząc jego poświęcenie dla pracy.

Robert Eggers, wizjonerski reżyser arcydzielnego horroru The Witch, powraca z hipnotyzującą, halucynującą opowieścią o dwóch latarnikach, pracujących na tajemniczej, odległej wyspie w Nowej Anglii, w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Obaj latarnicy (Willem Dafoe i Robert Pattinson) mierzą się z samotnością i odosobnieniem podczas wielkiego sztormu, który wydaje się nie mieć końca. Są skazani na walkę z własną silną wolą, potrzebami oraz – przede wszystkim – z tajemniczą siłą, która nad nimi krąży, ale której istnienie może im się tylko wydawać… Film jest przerażającą, pełną tajemnic podróżą w nieznane.

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.