Filmy surrealizm, satyra, aktorka

Samotna kelnerka Cecilia (Farrow) znajduje ukojenie w projekcjach filmowych. Uzależniona od srebrnego ekranu, odwiedza kino kiedy tylko może. Oglądając kolejny raz seans Purpurowej róży z Kairu Cecilia nie może się spodziewać, że czeka ją przygoda, która na zawsze odmieni jej szare życie. Zaskoczona wyjściem z ekranu głównego bohatera odkrywa wielkie zauroczenie filmową postacią. To romans, na który czekała całe życie. Los ma dla niej jeszcze większą niespodziankę - wkrótce Cecilia poznaje aktora, który stworzył ową kreację. Zakochana w ideale i zauroczona gwiazdą z pierwszych stron gazet, skromna wielbicielka kina odkrywa, że granicę pomiędzy rzeczywistością a fantazją wyznacza tylko przyspieszone bicie serca...

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Nieżyjący już, wielki impresario Florenz Ziegfeld Jr. spogląda z Nieba i zarządza nową rewię w swoim wielkim, starym stylu.